Bedastan Hanı | Sayfa 8

Benim çocukluğumda (1953) ikinci katı İş Bankası olan sonraları pavyon,halı mağazası, müzik sevenler derneği vs. olan bu yapının ikinci katı tekstil ticareti olarak kullanılmaktadır. Bize ait olduğu dönemde(1935) manifatura ticaretini hem burada hem Karahallı Pazarın’da iki adreste sürdürmüşlerdir. Aynı güzergahta iki küçük dükkan alırlar(Dükkanların birinde Zati ağabeyim hala kunduracılık yapmaktadır)
Sonra Mende Pazarı(Uzun Çarşı)’da iki katlı İtalyan mühendisçe tasarlanan,potrel demir(Tren ravina benzer)kapsamlı taştan iki katlı konağı alırlar. Babamın doğduğunda(1900)mevcut olan bu konak,halı mağazası olarak projelendirilmiş olup, üst katı tek pare olarak yapılmıştır.Üst katta dokunan halılar merdivenden kaydırılarak indirilir,aşağı katta sergilenip satışa sunulurmuş. Daha Sopra üst kat otel olarak babam tarafından tanzim edilmiş,iki tuvalet,bir banyo bölümü ve 6 adet oda ile üst kat Ferah Oteli,alt kat Ferah Kahvesi olarak hizmete sunulmuş.
1952’de üst kat ev olarak UNCU Ailesi tarafından kullanılmaya başlanmıştır. Alt kat 1954 yılında Emlak Kredi Bankası olarak kullanılmıştır.Daha sonra olarak kullanılmış, șimdilerde ise eczane olarak kullanılmaktadır.
1944’lü yıllarda içerisinde, çiftlik, değirmen ve üzüm bağları olan Alaşehir’de 150 dönümlük bir arazi alırlar. Nasıl alındığını ablam Zekiye UNCU’dan dinleyelim.
-Günlerden bir gün ağabeyimle(Zeki UNCU)dükkana gitmiştik.Ben okula gitmiyordum abim 4.sınıfa gidiyordu. Babam, paket halinde sarılmış paraları benim koltuğuma sıkıştırdıktan sonra: battaniye mağazası, süpermarket ama demeyin, eğlenmeden eve götürün.
-Soran olursa çorap, mendil paketi dersiniz,kimseye para var diye tembihledi. Yolda Ağabeyimin öğretmenine(Bekir Öğretmen)rastladık. Bize:
-0 pakette neler var? Diye sordu.
Para var çiftlik alacağız öğretmenim. Diye ağabeyim cevap verdi. Ben de ağabeyime kızdım ve:
-Babam para olduğunu kimseye söylemeyin diye tembihlemişti, neden söyledin? Diye kızdım.